„Mój krajobraz fundamentalny bierze się z gór i trochę z szumu Dunajca. Natomiast horyzont religijny z tych drewnianych kościółków, wśród których wyrastałem - z kościoła w Jurgowie, z kościoła w Łopusznej.
A trochę też ze Starego Sącza i tamtejszej fundacji franciszkańskiej."
Powyższe słowa ks .prof. Józefa Tischnera od 16.03. witają każdego ucznia przekraczającego próg Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Zostały one wyryte na tablicy pamiątkowej, której uroczyste odsłonięcie miało miejsce w I rocznicę nadania szkole imienia księdza Tischnera oraz było częścią obchodów IX Starosądeckich Dni Tischnerowskich.
Uroczystość rozpoczęła się od Msza św. odprawionej w Kościele p.w. św. Elżbiety w Starym Sączu, w której uczestniczyła nie tylko społeczność szkolna, ale również zaproszeni goście.
Następnie wszyscy krocząc w ślad pocztów sztandarowych Starosądeckich Szkół Tischnerowskich przemaszerowali uliczkami miasta pod mury ZSP na ulicę Daszyńskiego, gdzie bracia naszego Patrona, panowie Kazimierz i Marian Tischnerowie, wicestarosta Powiatu Nowosądeckiego pan Marian Ryba, burmistrz Starego Sącza pan Jacek Lelek, pan Andrzej Długosz – dyrektor i kustosz Muzeum Regionalnego w Starym Sączu, pani Bożena Podobińska – przewodnicząca Rady Rodziców oraz przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego Gabriela Porębska odsłonili tablicę pamiątkową. Poświęcenia tablicy dokonał ks. prałat Marek Tabor, który wcześniej podczas Mszy św. wygłosił bardzo poruszającą i skłaniającą do refleksji homilię.
W Kinie „Sokół”, gdzie kontynuowana była uroczystość, młodzież naszej szkoły zaprezentowała przygotowaną na cześć Księdza Profesora akademię. Montaż słowno-muzyczny skoncentrowany był na starosądeckiej biografii naszego Patrona oraz prezentował wszystkie przejawy pamięci młodzieży, jak i starosądeczan o autorze „Kazań starosądeckich”.
Akademię zakończyło uroczyste odśpiewanie przez wszystkich zgromadzonych w starosądeckim „Sokole” Hymnu Rodziny Szkół Tischnerowskich :
I uczymy się od Niego
Słuchać głosów świata :
Czy to w górach, czy to w mieście,
Przez zimy i lata.
I uczymy się miłości
Do Boga i ludzi
By choć jeden człowiek dzisiaj
Radość w sobie wzbudził